به نام خدا
من دوست دارم بشر باشم همون طوری که خدا می خواست ولی دوست دارم که از دنیا هم لذت ببرم و تا اونجایی که میشه ازش استفاده ببرم ولی به یه مشکلی برمی خورم :
مشکل اینجاست که لذتها توی دنیا به نظر می رسه که خیلی زیادن و تفکیک اونها سخته ، یعنی تقکیک لذتهای آنی و اونایی که بدرد بخور هستن و برای دنیای بعدی مون هم لذت محسوب میشن .
خب گفتم که من مثلا نشستن توی حرم حضرت معصومه (س) توی قم رو واقعا دوست دارم وآرامش عجیبی بهم میده حتی اگه اوضاع و احوالم خراب باشه و وقت نداشته باشم و در همین حال نشستن با رفقا و دست انداختن این و اون (حتی خودم !) و غیبت کردن هم یه جورایی کیف میده و نقل محافل دانشجویی یا جوون هاست .
حالا توی اعتقادات ما کار اول حداقل ضرر نداره (درحالی که در حرم بودن میتونه مستحب هم باشه به اعتبار متعلقات اون ) ولی کار دوم شدیدا حرامه .
پس اگه میخوام لذتم آنی نباشه باید قید دومی رو بزنم ( هرچند عقلا هم مورد دوم قبیحه چون میتونه باعث ناراحتی دوستان بشه ) و این می تونه بهم کمک کنه تا بعدا توی دنیای بعدی که از قرار معلوم دیگه فرصت و آنی محسوب نمیشه و قابل بازگشت هم نیست ، به مشکل برنخورم .
اگه بتونیم چند ثانیه قبل از این که کاری رو انجام بدیم فکر کنیم که آیا این کار لذت آنی میآره یا نه لذتش باقیه ، شاید خیلی از مشکلاتمون حل بشه . پس قبل از کارها فقط چند ثانیه فکر کردن درمورد هدف و نتیجه اون کار و بعد تصمیم به انجام یا ترکش . پس فقط چند ثانیه تفکر ...
به بهانه روز وفات حضرت معصومه (س)
نمی دونم شما هم تا حالا تونستید ساعاتی رو توی حرم حضرت معصومه (س) باشید و زیارت و خلوتی کنید یا نه ؟
من یه مدتیه که نتونستم مشرف بشم ولی دلم می خواست این روزها یه سری به قم برم که جور نشده .
راستش من یه انس خاصی با خانوم حضرت معصومه (س) دارم و عجیب توی حرمشون احساس آرامش و سبکی دارم و خیلی از ایشون کرامات دیدم .
می خواستم به همین بهانه هم یادی از ایشون کرده باشم و هم بخوام اگه کسی اون طرفها رفت دعا کنه ...
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
(اطلاعاتی از حضرت معصومه (س) http://erfanifar.blogsky.com/1387/01/27/post-38/)