خب گفتن در مورد این دو موضوع هم جالبه ، هم سخت و من نمیتونم آنقدر که شایسته ست از ایندو بگم .
همین اول دعوت کنم برای خوندن یادداشتم در مورد زمین پاک و روز جمعه که به این عنوان نامگذاری شده ،لطفا به آدرس www.parsright.blogsky.com
مراجعه کنید .
و در مورد سعدی که بی گزاف ، فرمانروای ملک سخن و نه تنها شعر فارسی ست باید بگم ، خودم هنوز خوب آثارش رو نمی شناسم و همیشه توی کش و قوس ترجیح شاعران ، وزنه رو به سمت حافظ و مولانا چربوندم !
حالا بماند که گذاشتن شاعران توی کفه ترازو هم اشتباه ست و هم نتیجه ش کاملا مقبول نیست .
سعدی با داشتن آثاری گونه گون ، گوی سبقت رو از حافظ ، فردوسی ، نظامی و ... ربوده و از لحاظ ساختار زبانی و سهل گوئی در عین پر مغزی سخن ، بر مولانا پیروز میشه و از این حیث بی بدیل هست .
بگذریم ، هدف یادی بود از بزرگ شیخ ادب ، سعدی شیرازی که یادمون باشه به آثار اون هم ، سری بزنیم و سر خوش کنیم !
...
سلام
دلم میخواد کلی با همه حرف بزنم ، اونقدر که دیگه از دستم خسته بشین و فرار کنین .
اندازه تموم گوشای دنیا حرف توی دلم مونده ، اندازه تموم دوست داشتنی هام ، از همیشه تا حالا ...
دلم خیلی چیزا میخواد ; که دوست داشته باشه ، که داد بزنه ، که هوار بکشه ، که ... خب دلمه دیگه !
نگران نباشین ، دیوونه نشدم ، عقلم هنوز (متاسفانه) سر جاشه ولی با تموم خوشیهایی که همینطور فرت و فرت (بقول مهران مدیری) دور و برم جمع میشن نمیدونم چرا هنوز دلتنگم ...
به یاد این مصرع افتادم که : نفسم گرفت از این شهر
آره دلتنگم ...
کسی میدونه چرا ... ؟!!!